ငါ့ဘဝရဲ႔မနက္ခင္းေတြဟာ
ျမဴေတြေဝေနတဲ့ ေဆာင္းမနက္ခင္းတစ္ခုလိုပါပဲ....။
ငါေလွ်ာက္မယ့္လမ္းနဲ႔
ငါေလွ်ာက္ေနရတဲ့လမ္းကလည္း
ျမဴေတြနဲ႔ယစ္ဆိုင္းေနတယ္..။
အမွန္တကယ္သြားခ်င္တဲ့ေနရာကို
ေရာက္မေရာက္ဆိုတာ
မေသခ်ာေသးတဲ့ဒိြဟအေတြးေတြနဲ႔
ငါကိုယ္တိုင္ဘာမွမသိေသးဘူး...။
ေနာက္ျပန္လွည့္ဖို႔..
ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္သလို..
သြားခ်င္တဲ့ေနရာကိုေရာက္ဖို႔ဆိုတာလည္း
ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ေသးဘူး...။
မေသခ်ာမေရရာႏိုင္ေသးတဲ့
ဘဝမနက္ခင္းေတြ
ငါမသိလိုက္ခင္မွာ
ေနဝင္ခ်ိန္မေရာက္ေစဖို႔
ငါႀကဳိးစားရဦးမယ္.........။
Thursday, June 27, 2013
သတိ..လမ္းမေပ်ာက္ပါေစနဲ႔
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment